رابطه تنظیم هیجان با عوامل استرس زا در زنان معتاد

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تنظیم هیجان با عوامل استرس زا در زنان معتاد شهر کرج در سال 1394 صورت گرفت. مواد و روش ها: روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان معتاد شهر کرج بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی 98 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس دو پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گراتز (2004) و مقیاس استرس کودرون انجام گرفت. داده ها با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام، بررسی و با نرم افزار spss نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خرده مقیاس های تنظیم هیجان شامل عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، دشواری های دست زدن به رفتار هدفمند، دشواری های کنترل تکانه، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان و فقدان شفافیت هیجانی همبستگی معناداری با استرس ناشی از زندگی و استرس ناشی از شخصیت دارند و این رابطه با فقدان آگاهی هیجانی معنادار نمی باشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان پیش بینی کننده معنادار استرس ناشی از زندگی می باشد. و ابعاد دشواری در دست زدن به رفتار هدفمند و فقدان شفافیت هیجانی نیز به طور معناداری استرس ناشی از شخصیت را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: نارسایی ها در تنظیم هیجانات می تواند تجربه عوامل استرس زای زندگی را افزایش دهد.